تا میتوانید مرد خود را تایید کنید که تایید او یعنی باور به توانمندیهای او….
این کار باعث بیشتر شدن اعتماد به نفس و اقتدار مرد شده و موج مثبت
آن به سمت خود شما باز خواهد گشت.
هیچ وقت نمی توان از مردی که خود را قبول ندارد انتظار
حمایت و محبت داشت…
وقتی احترام به زن به خاطر زیبایی های ظاهری و جاذبه های
جنسی اش باشد، این مدت احترام تا وقتی است که او زیباست
و لذا دایم باید تلاش کند که خودش را به مردها نشان دهد که
من هنوز زیبا هستم، به من توجه کنید. در حالی که در فرهنگ
اسلام، زیبایی اصلی در زن و مرد، زیبایی روح آنهاست.
استاد رحیم پورازغدی
خاطره ای از یکی از دوستان :
تو لیست خرید برای همسرم نوشته بودم : یک و نیم کیلو سبزی خوردن.
همسرم آمد. بدوبدو خریدها را گذاشت خانه و رفت که به کارش برسد.
وسایل را که باز میکردم سبزی‌ها را دیدم. یک و نیم کیلو نبود. از این بسته‌های کوچک آماده سوپری بود که مهمانی من را جواب نمی‌داد. حسابی جا خوردم! چرا اینطوری گرفته خب؟! بعد با خودم حرف زدم که بی‌خیال کمتر میگذارم سر سفره.
سلفون رویش را که باز کردم بوی سبزی پلاسیده آمد.
بعله….
تره‌ها پلاسیده بود و آب زردش از سوراخ سلفون نایلون خرید را هم خیس کرده بود. در بهت و عصبانیت ماندم. از دست همسری که همه خریدهایش اینطوری است. به جای یک و نیم کیلو میرود سبزی سوپری میخرد و بوی پلاسیدگی‌اش را که نمی‌فهمد، از شکل سبزی‌ها هم متوجه نمی‌شود!!
یک لحظه خواستم همان جا گوشی تلفن را بردارم زنگ بزنم به همسر که حالا وسط این کارها من از کجا بروم سبزی خوردن بخرم؟! و یک دعوای بزرگ راه بیاندازم…
بعد بی‌خیال شدم. توی ذهنم کمی جیغ و داد کردم و بعد همان‌طور که با خودم همه نمونه‌های خریدهای مشابه این را مرور میکردم، فکر کردم: شب که آمد یک تذکر درست و حسابی میدهم.
تولد همسری بود و از شانس بد من تولد اصلی با تاریخ شناسنامه ای متفاوت… هر سال گیج میشم که وای دقیقا کی بود؟ آخه مادر شوهرم یه روزی رو میگه و شوهرم یه روز دیگه ای رو… امسال دیگه به خیال خودم از یه ماه پیش برنامه ریزی کرده بودم و مدام به خودم یادآوری میکردم که یادت نره یادت نره ….
یه کیک گرفتم و یه کادو، گفتم امسال میریم خونه مادرشوهرم یه تولد خصوصی باهم میگریم و کلی خوش میگذره دل اون پیرزنم شاد میشه( البته بگم چون مریضه نمیتونستم بیارمش خونه خودم) بالاخره به بچه ها گفتم امشب نق بزنید که بریم خونه مادربزرگ، اما لو ندادم که جریان چیه . پسرم همکاری نمیکرد یواشکی ماجرا رو بهش گفتم ذوق کرد و گفت باشه مامان منم هستم…
ما در زندگی گاهی فقط امانتداری میکنیم مانند کفشداری.
گاهی رشد هم می دهیم مثل مدرسه که دانش آموز را رشد هم میدهد .
یادمان باشد:
“همسر و فرزند امانتی برای رشد نزد ما هستند.”
