قرار دلها

قهر (به معنای قطع رابطه از هر لحاظ) کلا ممنوع

به جاش اگر لازمه یه کم سرسنگین تر باشید؛
و در اسرع وقت حتما حتما درمورد مشکلی که بینتون به وجود اومده باهم صحبت کنید و حلش کنید…

قهرید؟ باشه…
ولی این قوانینو رعایت کنید:
*"سلام” و “خداحافظی” را نباید حذف کنید
*غذا نپختن ممنوع
*جدا غذا خوردن ممنوع
*جای خوابتون را از همدیگه جدا نکنید
*همچنان احترام همدیگه را نگه دارید
*نباید همه ی عالم و آدم بفهمن که شما باهم قهرید.

*لج کردن به همدیگه ممنوع؛ مثلا اینکه چون قهرم خونه ی مامانت نمیام…

*نذارید قهر کردن عادی بشه براتون؛
میدونستید اگر هی قهر کنید کم کم مدت زمان هر قهر نسبت به قهر قبلی طولانی تر میشه؟

مثلا زن و شوهری که بار اول بیشتر از چند دقیقه طاقت نداشتن که باهم قهر باشن کم کم میبینیم که روزها قهرشون طول میکشه و این خیییلی خطرناکه برای زندگی مشترک…

*انقدددر موقع قهر تو ذهنتون اتفاقات بد گذشته بین خودتون و همسرتون را مرور نکنید

*و بهترین کاری که میتونید انجام بدید اینه که:
“باهم دیگه حرف بزنید و مشکلتونو حل کنید”

ویروس_کلامی «من هم همینطور!!!»

همسر/نامزدتان به شما می‌گوید:

دوستت_دارم.
و شما به او می‌گوئید:

من_هم_همینطور!!!!
روزی دیگر نیز به شما می‌گوید:
دلم برایت تنگ شده.
و باز شما به او می‌گوئید:
من هم همینطور!!!
استفاده از عبارت «من هم همینطور!» درست مانند این است که پس مانده های شخص دیگری را بخورید.
این مسئله از دو حالت خارج نیست!
یا به لحاظ گفتاری ـ کلامی تنبل هستید و حوصله ندارید همان فکر یا احساس را تمام و کمال دوباره ابراز و بیان کنید
یا اینکه عمداً دوست ندارید آن را دقیقاً بر زبان بیاورید و اعتقادی هم به آن ندارید. «من هم همینطور» مثل یک نصفه «دوستت دارم» به حساب می آید و این احساس را به ما می دهد که در حق ما اجحاف شده است.

تعریف کردن از کار همسر

یکى از عواملى که نشان دهنده توجه شخص به همسرش مى باشد تعریف کردن از کار همسر و تشویق او است.

هیچ اشکالى ندارد که مرد هربار بر سر سفره مى نشیند، از دست پُخت همسرش تعریف کرده و او را به جهت پختن غذاى لذیذ تشویق کند.

چه عیبى دارد که وقتى شوهر از بیرون خرید خوبى انجام مى دهد،

زن از میوه هاى خوبى که انتخاب کرده تعریف کند؟

“این تعریف ها نشان مى دهد که ما متوجه زحمات و تلاش هاى همسرمان هستیم”

عاشق کردن مردها زیاد هم کار سختی نیست؛

همین که حرفشان را بفهمی،

قربان صدقه ی مردانِگیشان بروی

قبولشان داشته باشی

و به استقامَتشان تکیه کنی؛

جنگجوترین مرد عالم هم که باشند؛
دل می دهند…

و در هوایِ تو، همان پسر بچه ای می شوند که دلش قربان صدقه های گاه و بیگاهِ تو را می خواهد …

زن
مردی ثروتمند یا زیبا
یا حتی شاعر نمی‌خواهد
او مـــــــــــــــردی میخواهد که چشمانش
را بفهمد
آن گاه که اندوهـگین شد
با دستش به
سینه اش اشاره کند
و بگوید: اینجا سرزمین توست…

«نیاز به تکیه گاهی مطمئن که دوستتان دارد»