ثواب واقعی
عصر رسول خدا بود. بانوی مسلمانی همواره روزه می گرفت و به نماز اهمیّت بسیار می داد. حتّی شب را با عبادت و مناجات بسر می برد ولی بداخلاق بود و با زبان خود همسایگانش را می آزرد. شخصی به محضر رسول خدا آمد و عرض کرد: «فلان بانو همواره روزه می گیرد و شب زنده داری می کند، ولی بداخلاق است و با نیش زبانش همسایگان را می آزارد.»
رسول اکرم فرمود: لا خیر فیها هی من اهل النّار
«در چنین زنی خیری نیست و او اهل دوزخ است.»
منبع: بحارالانوار، ج 71، ص 294